වැයුම

ඇල්මක් ඇතිව අසනා කල ඔබෙන් ප්‍රිය

මිණිවන් දෙනෙත් පතුලින් ගලනා පෙම්ය 

චකිතය තුලින් ඉපිලෙන ඒ වදන් මය 

සැකයක් වුණිය මා හද තුල ඔබෙ බසය

දිනෙන් දිනය වැඩි විය මගේ හද ආසා
නැගෙන සුරල් හඬින් ඔබේ මුව පාසා
සුවය දැනෙයි දකින විටදී  ඔබගෙ දිසා
විඳිති මහද මතින් ඔබගෙ සෙනෙහෙ සිසා

පැමිණ මහද අරණ තුලට කොමල පාපා
සදා මහද තුල අපමණ පෙම් ලාපා
ලංව දිනක් පවසන කල සොඳුරු බස් තෙපා
උනිණි කඳුළු ඉපිල ගොසින් මහද සොපා

රකිමි සොඳුර ඔබ නෙත් මෙන් මා ලීලා
නොව බිඳිමින නුඹේ හදවත කිසි වේලා
රෑකගෙන යනිමි සොදුරු ලොවට මෙන් මාලා
සොදුරු ලෙසින් අප හදවත් පෙමින් වෙලා

කියන සෑම වදනම ගෙන එයි තුටින
මහද ගනිති ඔබ වෙත මෙන් මල් මිටින
සදා පතමි රැඳෙනු මෙලස ඇති ඒ තුටින
මහද ඉපිලෙනා පෙනේද මෙන් බිඟු රඟන

Image source: https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/48/6c/74/486c74bfea2b910b711278c5981b4ce6.jpg